USZKODZENIA LOGICZNE

Uszkodzenie logiczne jest to - jak wynika z nazwy - uszkodzenie warstwy logicznej dysku.
Uszkodzeniu może ulec struktura logiczna (np. system plików) lub same dane.

Cechą charakterystyczną jest to, że utrata dostępu do danych występuje przy jednoczesnym zachowaniu 100% sprawności samego dysku. Innymi słowy: dysk pozostaje sprawny, natomiast nie możemy się dostać do samych danych.

Najczęstsze, bezpośrednie przyczyny utraty dostępu do danych z przyczyn logicznych:

• usunięcie danych
• format
• uszkodzenie systemu plików
• uszkodzenie sektora zerowego
• konsekwencje nieumiejętnego posłużenia się programem narzędziowym
• działanie wirusów

W praktyce ponad 95% przypadków bezpowrotnego zniszczenia danych z przyczyn logicznych związanych jest z nadpisaniem danych. Ten mechanizm jest wykorzystywany przez wszystkie programy służące do bezpowrotnego niszczenia danych - takich jak DataMax Killer - czytaj więcej.

Aby to łatwiej zrozumieć - trochę teorii:

Z punktu widzenia dysku najmniejszą i niepodzielną fizyczną komórką pamięci jest 1 sektor. Zawiera on 512 bajtów (każdy bajt składa się z 8 bitów - a bit jak wiadomo - obrazuje nam stan logiczny 0 lub 1). Natomiast z punktu widzenia systemu podstawową logiczną komórką pamięci jest klaster. Klaster może zawierać 1 lub więcej sektorów. Wielkość klastra może być definiowana przez użytkownika i może być iloczynem 512 bajtów (czyli 1 sektora) i wielokrotności potęgi liczby 2 - czyli może mieć 512 bajtów (1 sektor), 1024 bajty (2 sektory), 2048 bajty (4 sektory) itd. czyli 4096 bajtów, 8192 bajtów... W praktyce system sam nadaje wielkość klastra przy zakładaniu i formatowaniu partycji. Im większa partycja tym większy klaster. Przy dzisiejszych pojemnościach dysków najczęstszą wielkością klastra jest 4 kB (czyli 8 sektorów) lub 8 kB (czyli 16 sektorów).

Dlaczego wymyślono klastry? Otóż stwierdzono, że rozmiar większości plików mieści się w przedziale kilku kilobajtów (przynajmniej było tak wtedy, kiedy to wymyślano). Dlatego też, aby uniknąć czytania przez napęd kilku sektorów z różnych obszarów adresowych na dysku w ramach jednego pliku, założono, że sektory z jednego pliku powinny na ogół sąsiadować ze sobą w ramach jednego klastra. Czyli komputer odczyta plik szybko - sektor po sektorze. Następnym pozytywnym elementem takiej układanki jest sposób adresowania danych w systemie plików. Dzięki temu komputer szybciej dotrze do informacji o położeniu pliku na dysku. Oczywiście większy plik zajmuje więcej niż jeden sektor. Konsekwencją takiego podziału jest ograniczenie mówiące, że w ramach jednego klastra może być zaadresowany tylko jeden plik.

Co to jest system plików (np. FAT lub NTFS)? To nic innego jak logiczny układ informacji o wyżej opisanych sektorach i klastrach, mający za zadanie nam dać jak najszybszą i jak najlepiej poukładaną informację pt. "gdzie i jak poukładane są nasze pliki i katalogi".

Reasumując: nasz dysk twardy z systemem plików możemy porównać (w bardzo dużym uproszczeniu) do grubej księgi, która zawiera mnóstwo kartek z treścią oraz sam spis treści (odpowiednik tablicy alokacji plików). W jaki sposób wiemy co mamy na twardym dysku? Otóż komputer pokazuje nam tylko to co widzi w spisie treści naszej grubej księgi (czyli czyta tablicę alokacji plików).

Kiedy możemy utracić dane w takiej księdze?

Prawie wszystkie operacje takie jak kasowanie danych (np. w koszu), usunięcie partycji, formatowanie, odbywają się w obrębie tylko ww. spisu treści. I tak:

• usunięcie pliku - komputer wpisuje tylko informację do spisu treści (tam gdzie znajduje się tylko adres o położeniu naszego pliku), że ten plik jest usunięty. I nic więcej. Więc sam plik dalej znajduje na dysku. I to nie naruszony.
• sformatowanie dysku - w dużym uproszczeniu jest to wyczyszczenie zawartości spisu treści. Kartki w środku księgi (dane w środku dysku) pozostają dalej fizycznie nienaruszone.
• usunięcie partycji - po prostu wyrwanie kartek ze spisem treści (usunięcie systemu plików). Dane na dysku dalej nienaruszone.

We wszystkich wymienionych wyżej przypadkach - dane można odzyskać, z wyjątkiem sytuacji, o których dalej.
Problem się zaczyna wtedy, gdy zaczynamy zapisywać jakiekolwiek inne dane (w jakiejkolwiek postaci). Jeżeli system zdecyduje, że nowe dane mają być zapisane (całkowicie lub częściowo) w miejscu starych danych - to dopiero wówczas stare dane zostają zniszczone bezpowrotnie. I nie ma fizycznie możliwości aby je odzyskać.

Dlatego proces odzyskiwania danych przy uszkodzeniach logicznych w największej mierze zależy od tego, czy dane nie zostały nadpisane.

Zasada: po wykasowaniu danych, zniknięciu danych, sformatowaniu dysku, usunięciu i założeniu nowej partycji - nie nagrywamy niczego na dysk. Wtedy dane odzyskamy w praktyce w 100 % przypadków.

Jeżeli straciłeś dostęp do danych (sformatowałeś dysk, wykasowałeś dane, usunąłeś partycję, itp.) i nie jesteś pewien co masz dalej robić - kliknij tutaj.

Zanim cokolwiek zrobisz ....
Ustalenie źródła problemu
Co dalej - decyzja
Czego nie wolno robić
Na przyszłość - backup

Jeżeli częściowo nadpisałeś dane (np. przeinstalowałeś system) - kliknij tutaj aby się skonsultować co do możliwości odzyskania danych

Jeżeli jesteś już zdecydowany i chcesz odzyskać dane w naszej firmie - kliknij tutaj.

Dostarczenie dysku
Analiza i jej rodzaje
Właściwy proces odzyskiwania danych
Płatność i odbiór danych
Przechowywanie danych